BARAKO OBAMA

BARAKO É ESPERANZA Pontevedra ao 6 de novembro de 2008. BARAK OBAMA, gaña as elección USA o día 4 de novembro de 2008. A partires de agora abriremos unha gran porta ao mundo da ESPERANZA. Para tí, BARAKO OBAMA. Dicen que as hestorias tristes, rematan. Que as matanzas salvaxes, rematan. Dicen que as botas guerreiras, Compañías privadas da Actual Vicepresidencia Norteamirana, Señor Digg Cheney, Morrerá nos sonos de pedra fría, E no máis absurdo dos esquencos. A tristura constante dun negocio bélico, As armas mortíferas, a dor que non cesa, Os campos de castigo de Guantánamo. Os monos laranxas da vergonza, E o sufrimento indefenso. Dame a túa esperanza, Barako Obama. Moitos creemos na túa sublime mesaxe, Hoxe que os afro americáns, Son máis importantes, Pola graza dun hawaiano, No que creemos creador dun mellor futuro. Barako, humildemente, che pido, Que remates coa triste arte Do asaninato legal. Pídoche, Barako, que retires As armas mortíferas Dos lugares de sufrimento continúo. Creo en tí, futura Presidente dos Estados Unidos. Axuda aos habitantes africacanos, Froito da fame constante, Froito do abuso continúo, Froito da desesperanza tremenda. Froita da corrupción política contínua Anguariantes bocas abertas de meniños e meniñas. Presidente Obama, fai que Chicago Ese sinistro Chicago de rap e droga, Pase a historia das calamidades humanas. Barako, que deixan de vivir abaixo das pontes, Onde a friaxe continúa non perdóa, en absoluto, Barako Obama, Que axudas a cen millóns de habitantes Do teu poderos país a vivir Coma seres humanos respetados. Barako, remata con todo tipo de racismo. Obama, soterra os tristes días da familia Bush. Barako Obama, eres máis moitas esperanzas queridas. Por eso ábrete ao mundo esperanzador, Remata coa tristura dos lobbies financieros. Presidente próxima da posible, Casa Branca da Esperanza, Escribe en letras verdes, Intensas letras verdes Coma o verde da nosa querida Irlanda, De liberdade fonda Que penetra no máis fondo de nós. Barako Obama, non nos defraudes Porque é moito o que de ti esperamos. Miguel Dubois.